Artykuł sponsorowany
Na niepłodność cierpi coraz większe grono osób. Właśnie dlatego choroba ta została uznana przez lekarzy za zjawisko cywilizacyjne. Zapłodnienie metodą in vitro dla wielu osób jest szansą na posiadanie własnego potomstwa, dlatego coraz częściej się z niego korzysta. Jak jednak wygląda proces zapłodnienia in vitro i kiedy warto z niego skorzystać?
Metoda zapłodnienia in vitro polega na zewnętrznym, laboratoryjnym połączeniu plemnika i komórki jajowej. Całość odbywa się poza organizmem kobiety, co zwiększa szanse na zapłodnienie. Przygotowania do in vitro wymagają odpowiedniej kuracji hormonalnej, która wpływa na jakość komórki jajowej. Po zapłodnieniu komórka ponownie wprowadzana jest do organizmu kobiety, co oczywiście nie gwarantuje, że kobieta zajdzie w ciążę. Metoda in vitro nie jest w 100% skuteczna, jednak znacząco zwiększa szanse na posiadanie potomstwa u par, które mają problemy z płodnością.
Jest kilka głównych przypadków, w których szczególnie poleca się metodę zapłodnienia in vitro. Szczególnymi wskazaniami do zabiegu są niepłodności spowodowane niską jakością nasienia i niepłodnością idiopatyczną. Uwagę również zwraca się na niedrożność jajowodów, a czasami nawet na endometriozę, jednak ta ostatnia musi być leczona i uregulowana ze względu ginekologicznego, aby można było rozpocząć działanie metodą in vitro. Wiele o metodach badań niepłodności, o chorobach tego typu, sposobach leczenia oraz o in vitro dowiesz się dzięki stronie https://ziebaclinic.pl/. Sprawdź ją dokładnie, jeśli problem niepłodności dotyczy również Ciebie.
Proces zapłodnienia in vitro składa się zawsze z czterech etapów, z których każdy jest tak samo istotny. Dzięki prawidłowo wykonanemu in vitro zwiększa się szanse na zapłodnienie komórki jajowej. Pierwszym krokiem jest stymulacja owulacji, czyli proces, który ma doprowadzić do powstania większej ilości komórek jajowych w jednym naturalnym cyklu. Dzięki temu zwiększa się szanse na uzyskanie prawidłowego zarodka, a co się z tym łączy, na zajście w ciążę. Proces ten trwa tak długo, aż pęcherzyki osiągną odpowiednią wielkość. To ciężka dla wielu kobiet część in vitro. Łączy się ona z częstymi wizytami u lekarza, z bolesnymi zastrzykami i z wysoką ilością hormonów w organizmie, które wpływają na stan samopoczucia i zdrowia.
Kolejnym etapem zabiegu in vitro jest pobranie powstałych komórek jajowych. To bardzo szybkie zadanie, które trwa około 20 minut. Wymaga jednak krótkotrwałego znieczulenia ogólnego i stałej kontroli USG. Po pobraniu komórek kobieta musi odpocząć przez kilka godzin, a następnie nie przemęczać oraz nie nadwyrężać organizmu. Trzecia część zabiegu to laboratoryjne zapłodnienie, które kończy się kolejnym zabiegiem. Transfer zapłodnionych komórek do organizmu kobiety trwa kilkanaście minut i wykonywany jest z wykorzystaniem specjalistycznego katetera. Po tym zabiegu należy przyjmować leki zgodnie z zaleceniami oraz unikać wzmożonego wysiłku fizycznego.
Ostatnia część to badanie BETA hCG, czyli wykonanie testu ciążowego z krwi. Przeprowadza się go po ponad 10 dniach od zabiegu. W zależności od wyniku badania lekarz może zaproponować powtórzenie transferu z zamrożonych zarodków bądź kontynuację leczenia i kontrolę rozwoju ciąży. Ważne jest to, aby w trakcie in vitro być w stałym kontakcie z psychologiem, który może pomóc przy wszelkich problemach i niepewnościach.
Fot.: DrKontogianniIVF/pixabay.com
